دلم هواي حريمت نموده اي سلطان /تويي رئوف و کريم ،اي مولا جان

تمام زندگي ام گشته غرقِ در مشکل /قسم به جان جوادت، مرا بده تو امان

شنيده ام دلتان بد به مادرت گِره خورده /ببخش اين سگِ دربارِ خود به فاطمه جان

به پيشتان خجلم، ولي پناهي نيست /دلم هواي حرم کرده است، مولا جان

کنار صحن شما، اين دلم قُرص است /حريم توست، بهترين پناهِ مظلومان

 تا ديده اين نوکر ،بر گنبد زردت خورد/چشمان گنه کارم ،همچون نم يک باران

ديدم همه جا آقا، دورِ حرمِ امنت /جايي ننوشتي تو،برگشتِ سيَه رويان

من هم که سيه رويم، اما به تو دل بستم /مولاي مني آقا ،مجنون توام سلطان